Το ψιλόβροχο έπεφτε σαν χάδι στο φτωχό χωματόδρομο. Η αβρότητα της φύσης σ\' ένα σκηνικό πείνας και θανάτου. Ο κυρ-Νίκος, τρεις πόρτες πιο κάτω πέθανε χτες, την κυρα-Ευανθία τη σήκωσαν στα χέρια, διπλωμένη σε μια κουβέρτα και τη φόρτωσαν στο κάρο του δήμου με δυο άλλους νεκρούς. Η γειτονιά λιγόστευε. Το ψιλοβρόχι, στόλισμα και μαζί ιδιότυτο μοιρολόγι, συνέχιζε να δροσίζει το πρόσωπο της μικρής γειτονιάς. Το ξαφνικό φρενάρισμα του γερμανικού φορτηγού άλλαξε με μιας το σκηνικό. Το γρύλισμα των τροχών πάνω στην άσφαλτο, ίδια κραυγή αγριμιού. Εκεί στη στροφή προς το χωματόδρομο γίνανε όλα.
Δύο γερμανοί με το πιστόλι στο χέρι, κυνηγούν ένα ψηλό, λιγνό άντρα, που \'χε κιόλας πετάξει καταμεσής του δρόμου ένα σακί σιτάρι. [...]